Oef … kerstvakantie. Even tijd om uit te rusten en uit te waaien na een toch wel drukke eerste trimester. Ik heb mijn ‘dagboek’ even achterwege gelaten en ja … er ontbrak nog één stukje aan dat eerste deel. Het gezondheidsproject ligt al een eind achter de rug.
De promotiedag doen lukken was een doelstelling op zich en daarna zijn we van start gegaan met een nieuwe fase: na elke projectperiode volgt er een periode van intensief inoefenen en ook uitbreiden. Omdat alle kinderen vaak in gemixte groepen werken aan deelopdrachten van het project, missen ze soms interessante kennis van andere groepen. Ook stoten kinderen tijdens dat projectwerk soms op problemen qua kennis, inzicht en …. daarom ook drong zich daarna een periode op waarin zij antwoord konden krijgen op die frustrerende beperkingen waarmee ze geconfronteerd werden.
We zochten momenten om kennis aan elkaar door te geven. We organiseerden enkele lesjes om bepaalde leerinzichten te verwerven, kennis uit te diepen.
We staken ook tijd in de evaluatie : “Hoe ga ik om met een bepaalde opdracht? Hoe gedraag ik me in het groepswerk? Neem ik uitdagingen op? Gebruik ik informatie? Doorgrond ik informatie? Ga ik op zoek naar externe hulp? Verruim ik mijn kennis of stel ik me tevreden met wat onmiddellijk binnen bereik ligt?
Er waren enkele gesprekken , er waren notities in de eigen dagboekjes. Zo konden we voor elk kind zeker en vast minstens één pluim meegeven, maar ook echt één persoonlijk werk- of aandachtspunt naar het volgende project toe . Ook halen we uit zo’n project een aantal conclusies : positieve resultaten, zaken die we meer in de gaten moeten houden,…
Een greep uit die conclusies:
- Als we inbreng willen van buitenaf, dan moeten we de opgesomde personen of instanties tijdig contacteren. Dat moet altijd in het begin van een planning opgenomen worden.
- We moeten aan mensen die we contacteren ook beter vertellen wat we precies verwachten van hen. Zo zullen ze zich beter kunnen voorbereiden en kan hun workshop of les nog actiever zijn voor ons.
- Wij, de kinderen, moeten zelf ook meer op zoek gaan wat voor ons een uitdaging is in het project. We moeten nog meer initiatief nemen om het project nog boeiender te maken. Zeker voor de oudsten erg belangrijk om hier een rol in te vervullen.
- Oudsten moeten motivators zijn, geen afbrekers.
- Wij, begeleiders, moeten iedere activiteit nog beter voorbereiden
- Onze groep moet het materiaal beter gebruiken (bv. hoe ordelijk kleven, dingen ophangen, …)
- We moeten ook zorg dragen voor de ontleende boeken. Nog een beter beheersysteem vinden.
Je ziet … er zijn werkpunten voor iedereen, begeleider en kind. De inoefen- en uitbreidingsperiode van dit project werd nog voor de herfstvakantie afgerond met een projecttest. Er moest dus nog geleerd worden en iedereen moest kunnen bewijzen dat hij ook kennis had verworven. Dan was het aan ons om alles nog naar de ouders mee te delen. Een verslag opstellen, de eerste oudercontacten.
Hiermee kwamen jullie de voorbije maanden een beetje meer te weten over het concrete verloop van een project in onze school. Intussen zijn we alweer enkele maanden verder. En … we hebben niet stilgezeten. Maar … daarover later.
De auteur van dit dagboek is onderwijzer in “De Buurt”, een ervaringsgerichte basisschool in Gent.
Hij is graag bereid zijn ervaringen uit te wisselen met geïnteresseerde leerkrachten.
Je kan Ludo Merckx mailen via lutlud@yahoo.com
Lees hieronder:
