Tag: Ongelijkheid en segregatie

Elke nieuwe PISA-studie bevestigt dat het onderwijs in België het meest ongelijk is van alle OESO-landen. Andere studies tonen aan dat de toestand in Brussel nog schrijnender is ! Ovds-Brussel organiseerde op woensdag 23 februari 2011 in het "Huis van het Nederlands" een tweetalige persconferentie over de uitdagingen waarvoor het Brussels onderwijs staat en over de oplossingen die Ovds-Aped (Oproep voor een democratische school - Appel pour une école démocratique) voorstelt.

In Gent, Antwerpen, Brussel liepen er de jongste twee schooljaren (Gent) of het voorbije schooljaar experimenten in verband met de inschrijvingen. De leerlingen konden zich vóór de eigenlijke inschrijving aanmelden via een centrale computer die de plaatsen toewees volgens bepaalde voorrangsregels (absolute voorrang voor broertjes en zusjes; eventueel een voorrang voor GOK- of niet-GOK-leerlingen, in Brussel een voorrang voor kinderen die thuis Nederlands spreken) en rangordecriteria (afstand tussen de school en de woonplaats; de chronologie; in Brussel het aantal dagen in een Nederlandstalige kinderopvang voor het Basisonderwijs of het aantal maanden in een verbonden basisschool voor het Secundair)

De tijd dat onderwijsmedewerkers met ‘allochtone’ leerlingen van school tot school leurden om toch een plaatsje te vinden, behoort in grote mate tot het verleden. De leerachterstand van deze leerlingen blijft evenwel kolossaal. Marc Laquière, pedagogisch raadgever van de Federatie van Marokkaanse Verenigingen in Antwerpen, onderzocht de problematiek. In onderstaand artikel formuleert hij een aantal kritische bedenkingen en voorstellen rond het inschrijvingsbeleid.

Om zijn graad als Master in de Sociologie (Universiteit Antwerpen) te behalen, onderzocht Patrick Eyckmans de leerachterstand in de buurten Seefhoek, Antwerpen-Dam en de...

Van alle Europese onderwijssystemen is dat van de Franse Gemeenschap het meest ongelijk. Deze trieste vaststelling wordt erkend door alle beschikbare internationale studies, welke indicator men ook gebruikt. We citeren één voorbeeld uit tientallen studies: op de PISA-testen voor wiskunde is het gemiddelde verschil van de leerlingenprestaties tussen de twee uiterste kwartielen ( de 25% rijksten en de 25% armsten) in de Franse gemeenschap 126 punten. In Vlaanderen is dit verschil 102, in Frankrijk 101, in Spanje 87, in Italië 76, in Finland 63 punten.

Begin september verscheen het boek ‘School van de ongelijkheid'. Het is een toegankelijk en vlot leesbaar boek over een complexe materie: de mechanismen van de reproductie van de ongelijkheid. In vele opzichten is het een merkwaardig boek.

Het boek “De school van de ongelijkheid” (EPO, tweede druk in januari 2008) brengt niet enkel een heldere analyse van de grote sociale ongelijkheid in het (Vlaams) onderwijs. De auteurs - Nico Hirtt, Ides Nicaise, Dirk De Zutter - reiken ook moedige voorstellen aan. Op de studiedag van zaterdag 12 april brengen de drie auteurs in de voormiddag hun analyse en hun voorstellen. In de namiddag is het woord aan u, leerkracht of onderwijsactor, in één van de drie thematische discussiegroepen.

De auteurs van “De school van de ongelijkheid”, Nico Hirtt, Ides Nicaise en Dirk de Zutter namen deel aan een panelgesprek tijdens de "zes uren voor de democratische school" op 20 oktober in Brussel. Moderator was Chico Detrez (voorzitter ACOD-Onderwijs, Antwerpen) die een reeks vragen had voorbereid.

"De PISA-rapporten hebben de grote kwaliteit aangetoond van het Vlaamse onderwijs, maar evenzeer hoe nergens anders de kloof tussen wie niet meekan op school en de anderen zo groot is. Dit boek wil die ongelijkheid niet alleen in kaart brengen, maar ook voorstellen aandragen om de gelijkheid op onze scholen beter na te streven. De drie auteurs komen uit diverse achtergronden: een marxistisch publicist, een arbeidssocioloog en een vakbondsman. BOCO was aanwezig op de persvoorstelling in het HIVA in Leuven.

In een eerste artikel over het PISA-onderzoek 2003 hebben we aangetoond wat intussen genoegzaam bekend is: de onderwijssystemen in ons land, zowel het Nederlandstalig als het Franstalig, hebben het trieste voorrecht tot de meest ongelijke van de leden van de OESO te behoren. Tijd nu om deze vaststelling te overstijgen en er de redenen van te ontleden. Ook daar biedt het PISA-onderzoek een zeer verhelderende overvloed aan statistisch materiaal. Dit artikel wil enkele karakteristieken van het Belgisch onderwijs vergelijken met het Finse.