Tag: Kapitalisme

In het huidig dominant discours wordt onderwijs beschouwd als “menselijk kapitaal” waarvan de ontwikkeling zowel voor het individu (in termen van employability of tewerkstelbaarheid) als voor de maatschappij (economische groei) voordelen oplevert.Dit ideologisch discours heeft als belangrijkste functie de rechtvaardiging van een nauwgezette afstemming van het onderwijs op de evoluties op de arbeidsmarkt. De analyse van de meest recente documenten van de OESO en van de Europese Unie leert ons dat deze evolutie geen kwantitatieve of kwalitatieve ontwikkeling van het onderwijs voortbrengt maar een polarisatie en een terugplooien op de zogenaamde “basiscompetenties”.

Waarom heeft men bij het begin van de 19de eeuw “beslist” om de kinderen van het gewone volk naar school te sturen ? Hoe evolueerde sindsdien de verhouding tussen het economisch systeem en het onderwijssysteem in de kapitalistische landen? Welke functies vervult het onderwijs? Hoe is men van een - in essentie - ideologisch instrument gekomen tot de huidige machine voor de vorming van de arbeidskrachten?

"De maatschappij tolereert niet langer dat ze moet betalen voor iemand die een studiekeuze maakt waarvoor op de arbeidsmarkt geen vraag is", vindt VDAB-baas Fons Leroy. "U snapt blijkbaar niet dat elke zogeheten ‘productieve’ opleiding vol zit met ‘nutteloze’ vakken die worden gegeven door mensen die op hun beurt ‘nutteloze’ opleidingen hebben gevolgd", antwoordt professor Jan Blommaert in een vrije tribune in "De Wereld Morgen". Hieronder volgt de open brief van Jan Blommaert aan Fons Leroy.