De schoolse achterstand van allochtone leerlingen wegwerken én de ouders daarbij betrekken. Dat wil het Iqra-project van de Federatie Marokkaanse Verenigingen (FMV). Iqra richt...

Onder het motto “L'école démocratique, parlons-en” organiseerde OVDS op zaterdag 14 oktober een regionale dag in Luik. Het werd een succes: 150 aanwezigen, méér dan we verwachtten. De meerderheid van de deelnemers waren jonge of toekomstige leerkrachten: enkele Luikse normaalscholen hadden deze dag bij hun studenten aanbevolen. De grote meerderheid van de deelnemers kwamen uit de provincie Luik. Een tiental Vlaamse leerkrachten hadden de verplaatsing gemaakt.

Onderstaande verklaring werd aangenomen op een bijeenkomst van communistische en arbeiderspartijen op 8 en 9 april 2006 in Athene, rond het thema "De Lissabon-strategie en de herstructurering van de onderwijssystemen”. Nadien werd deze verklaring ter ondertekening voorgelegd aan politieke partijen, vakbonden, culturele en sociale verenigingen, en personaliteiten uit de wereld van de vakbonden, het onderwijs en de cultuur. OVDS (Oproep voor een democratische school) ondertekende deze oproep. Organisaties of personen die de oproep willen onderschrijven, kunnen contact nemen met de initiatiefnemer, KKE (Griekse Communistische partij) cpg@int.kke.gr

De laatste weken bereikte de repressie tegen sociale bewegingen in het Mexicaanse Oaxaca, waarin leerkrachten een grote rol spelen, een nieuw triest hoogtepunt. Sinds het begin van de sociale opstand in Oaxaca, Mexico, zijn tientallen mensen vermoord en honderden mensen gewond of vermist geraakt. Politie, veiligheidsdiensten en paramilitairen schenden systematisch de mensenrechten. Een overzicht.

Minister Marie Arena heeft eind oktober aan de onderwijsvakbonden haar voorstellen overhandigd nopens de CAO 2007-2008 voor het Franstalig onderwijs in België. De voorstellen...

Volgens artsen verzuimen jaarlijks twintigduizend leerlingen een of meer schooldagen als gevolg van een beroerd binnenklimaat in de school. Ook het verzuim van tweeduizend...

Wil je op school werken rond vooroordelen, racisme en positieve beeldvorming? Met de fotomap “Een kijk op een ander” van School zonder racisme...

Eind oktober 2006 verscheen bij Academia Press het boek “Onderwijs onderweg in de immigratiesamenleving”. Het is een collectief werk dat de bijdragen bevat van diverse academici op het colloquium dat in 2005 door de Stichting Gerrit Kreveld in Gent werd georganiseerd. Hieronder volgt een korte voorstelling van dit boek door de Stichting.

Uit een recente studie van de KU Leuven blijkt dat het racisme sterk aanwezig is onder de Belgische jongeren. Bij de Vlaamse jongeren nog meer dan bij hun Franstalige leeftijdsgenoten. Volgens de onderzoekers kan de school voor een belangrijke bijsturing zorgen.

In Frankrijk staat de kwestie van de “carte scolaire” de jongste tijd in het middelpunt van het onderwijsdebat. De carte scolaire of schoolkaart is een systeem waarmee, sinds 1963, de leerlingen, in functie van hun woonplaats, aan een bepaalde school worden toegewezen. Er bestaat dus geen vrije schoolkeuze voor de leerlingen (ouders) zoals in België. In tegenstelling tot België liepen (in 1963) en lopen de meeste leerlingen in Frankrijk school in het officieel (door de overheid georganiseerd) onderwijs. Het vrije (katholieke) net is er minoritair. In Frankrijk is het principe van een gemeenschappelijke stam sterker verankerd en in praktijk gebracht (o.a. via het collège unique) dan in België. Frankrijk kent ook een sterke centralistische “republikeinse” traditie, met o.a. een sterke centrale sturing en evaluatie van de leerplannen. Denk bv. aan het centrale examen op het einde van het secundair onderwijs, het baccalaureaat, dat beslist over de toegang tot het hoger onderwijs. In het onderstaande artikel schetsen Bernard Calabuig, onderwijsspecialist van de PCF (Parti Communiste français) en Daniel Rome, nationaal secretaris van het netwerk Ecole, de inzet van het huidig debat rond de carte scolaire in Frankrijk.

Op vrijdag 29 september keurde het Nationaal Comité van COC het ontwerp van achtste Vlaamse onderwijscao goed. Eerder gebeurde dit al door onze zusterorganisatie, het COV. De socialistische onderwijsvakbond keurde het ontwerp af. De liberale vakbond gaat er wel mee akkoord, maar wil eerst een zeer specifiek dispuut met de onderwijsminister uitgeklaard hebben vooraleer de cao te ondertekenen.

Is ons Belgisch schoolsysteem ondemocratisch? En zo ja, wat kan hier dan aan gedaan worden? Ik sprak hierover met Hugo Van Droogenbroeck, voorzitter van 'de democratische school', een vereniging die zich afzet tegen de sociale ongelijkheid in het huidige onderwijs. De democratische school is een organisatie van leerkrachten uit zowel Vlaanderen, Wallonië als uit Brussel. Het is een tweetalige organisatie, die uiteraard haar hoofddoel heeft, namelijk de democratisering van ons onderwijs.

Na een uitgebreide raadpleging van de leden heeft ACOD-onderwijs het ontwerp van CAO VIII verworpen. 80% van de leden stemden tegen het voorliggende ontwerp.

De Oproep voor een democratische school (OVDS) laat sinds meer dan 10 jaar een kritische stem klinken rond het onderwijsbeleid. Zo klaagden we de Belgische “onderwijscatastrofe” aan: de ongelijkheid in het onderwijs bereikt bij ons recordhoogtes. Ze ontstaat vooral doordat het basisonderwijs middelen te kort heeft, en doordat de hiërarchische onderwijsvormen en ons ultraliberaal onderwijssysteem een vroegtijdige selectie doorvoeren. Ons onderwijssysteem is immers gebaseerd op de absolute vrijheid van vraag en aanbod en op het dogma van de concurrentie. “Maar wat stellen jullie in de plaats?” krijgen we vaak te horen van mensen die onze kritische analyses wel appreciëren maar onvoldoende vinden. Het programma dat hier volgt wil antwoorden op deze vraag. Zonder taboe. Op het gevaar af enkele heilige huisjes af te breken. Maar als we echt de kloof in het onderwijs willen verminderen, als we echt elke jongere de mogelijkheid willen geven de kennis en vaardigheden te verwerven die nodig zijn om de wereld te begrijpen en hem rechtvaardiger te maken, dan moeten we wel enkele historische gegevenheden van het Belgisch onderwijs dooreenschudden. De krachtlijnen van onze voorstellen lijken ons noodzakelijk en onlosmakelijk met elkaar verbonden. Aan een gedetailleerde uitwerking zijn we nog niet toe.