Nico HIRTT - zoekresultaten

In een door communautaire twisten verscheurd land met zijn strak omlijnde taalwetten, die ook hun stempel drukken op de organisatie van het onderwijs en taalonderricht, was het tot voor kort enigszins vermetel een discussie op gang te brengen over meertalig onderwijs. Wat de praktische vreemdetalenkennis betreft, genoot Vlaanderen decennia lang een uitstekende reputatie. Dit zou o.m. te maken hebben met het feit dat het Nederlands een vrij kleine taalgemeenschap is en dus sterk onderhevig is aan de invloed van meer “dominante” talen. Toch lijkt het de laatste jaren met de vreemdetalenkennis bij de Vlaamse scholieren bergaf te gaan. In Wallonië daarentegen, waar het vreemdetalenonderricht als ronduit erbarmelijk werd geduid, ziet men een eerder opwaartse trend.

Zaterdag 20 oktober hebben in Brussel meer dan 200 leraars en studenten - ongeveer 160 Franstaligen en 60 Nederlandstaligen - deelgenomen aan de "Zes uren voor de democratische school", georganiseerd door Ovds (Oproep voor een democratische school). De deelnemers konden in de voormiddag en in de namiddag kiezen tussen een brede waaier aan educatieve wandelingen en workshops.

Dat het Vlaamse onderwijs zwaar tekortschiet inzake gelijke kansen, is geen nieuwe vaststelling. Maar welke mechanismen zijn er verantwoordelijk voor dat de school de reproductie van ongelijkheden naar sociale en etnische afkomst in stand houdt? Dit is het vertrekpunt van het boek “De school van de ongelijkheid”.

"De PISA-rapporten hebben de grote kwaliteit aangetoond van het Vlaamse onderwijs, maar evenzeer hoe nergens anders de kloof tussen wie niet meekan op school en de anderen zo groot is. Dit boek wil die ongelijkheid niet alleen in kaart brengen, maar ook voorstellen aandragen om de gelijkheid op onze scholen beter na te streven. De drie auteurs komen uit diverse achtergronden: een marxistisch publicist, een arbeidssocioloog en een vakbondsman. BOCO was aanwezig op de persvoorstelling in het HIVA in Leuven.

'Scholen moeten worden doorgelicht op de bewuste en onbewuste discriminatie in hun pedagogisch project en hun schoolreglement.' Dat zegt Ides Nicaise, verbonden aan het Hoger Instituut van de Arbeid van de K.U. Leuven en medeauteur van De school van de ongelijkheid.

Het onderwijs is potentieel de krachtigste hefboom voor sociale participatie van achtergestelde groepen. Tegelijk is het in zijn huidige organisatie de instelling bij uitstek die bijdraagt tot de reproductie van sociale ongelijkheid. Hoogtijd dus voor een nieuw onderwijspact betogen drie onderwijsdeskundigen.

Kan men de economische doelmatigheid van het onderwijs verzoenen met sociale rechtvaardigheid ? Kan de school tezelfdertijd voldoen aan de verwachtingen van de werkgevers en de markt èn gelijke kansen voor alle leerlingen verzekeren? In een recent document kiest de Europese Commissie resoluut voor een optimistisch antwoord op deze vraag. Jammer genoeg hanteert ze een nogal vreemde visie inzake rechtvaardigheid

Ongeveer 180 personen hebben op zaterdag 3 maart in Brussel deelgenomen aan de studiedag van OVDS rond het thema “Elitescholen, gettoscholen ....? Eenzelfde kwaliteitsschool voor alle leerlingen!”. De opkomst lag boven onze verwachtingen. Kwalitatief was het eveneens een succes: de plenaire conferenties en de tussenkomsten in de discussiegroepen waren volgens de meeste deelnemers van een goed niveau.

Zaterdag 20 oktober organiseert Ovds (Oproep voor een democratische school) een grote dag voor leerkrachten en studenten in de lerarenopleiding uit heel België. De zes uren voor de democratische school. Voor wie nog twijfelt om te komen, geven we graag enkele goede redenen om een juiste beslissing te nemen.

Minister Arena wil de procedures om een school te kiezen voor een stukje reguleren.(1) Dit heeft verontwaardigde reacties losgewerkt bij sommige ouderverenigingen.(2) Nochtans maakt hun strijd minder deel uit van de legitieme verdediging van een bedreigd recht, dan van de huiverige bescherming van een klassenprivilege.