Thema's

Johanna Vandenbussche is leerkracht in een Gentse tso/bso-school van het Gemeenschapsonderwijs. Ze geeft er PAV (project algemene vakken) in verschillende klassen van het vierde...

Op 25 juli 2009 maakte de Iraakse premier Nouri al-Maliki aan een groep van opleiders in Washington bekend dat zijn land van plan is in de komende 5 jaar meer dan 50.000 studenten naar het buitenland te sturen. Naar verluidt zullen zij in de VS en Londen studeren in dienst van de wederopbouw van het ooit sterke onderwijssysteem van het land.

Onderstaande verklaring werd aangenomen op een bijeenkomst van communistische en arbeiderspartijen op 8 en 9 april 2006 in Athene, rond het thema "De Lissabon-strategie en de herstructurering van de onderwijssystemen”. Nadien werd deze verklaring ter ondertekening voorgelegd aan politieke partijen, vakbonden, culturele en sociale verenigingen, en personaliteiten uit de wereld van de vakbonden, het onderwijs en de cultuur. OVDS (Oproep voor een democratische school) ondertekende deze oproep. Organisaties of personen die de oproep willen onderschrijven, kunnen contact nemen met de initiatiefnemer, KKE (Griekse Communistische partij) cpg@int.kke.gr

Op zaterdag 12 april organiseerde Ovds in Antwerpen een studiedag rond het boek "De school van de ongelijkheid". De deelnemers werden welkom geheten door Paul Geerts, directeur van Maris Stella & Sint-Agnes, de school op de Turnhoutsebaan in Borgerhout waar de activiteit plaats greep. Hij noemde het symbolisch dat een studiedag rond sociale ongelijkheid plaats greep in een concentratieschool: in de eerste graad zijn er 93% GOK-leerlingen.

Het onderricht van kinderen is altijd een edel project geweest, gericht op ontplooiing en hogere waarden. Van oudsher was onderwijs een zaak van algemeen nut, of moderner gezegd, het was een onderdeel van de non-profit sector. Hele generaties religieuzen hebben hun leven - gratis - ten dienste gesteld aan de ontplooiing van kinderen. Het was hoe dan ook ondenkbaar dat het opvoeden van kinderen ooit de inzet zou kunnen worden van winstbejag. Aan dat tijdperk lijkt nu stilaan een einde te komen. De school belandt hoe langer hoe meer op het altaar van de winst. Leidende instanties beschouwen het leerproces als een commercieel product en educatie als een business. Het onderwijs dreigt een ‘markt' te worden, met alle gevolgen van dien.

De oorzaken van de ongelijkheden in het onderwijs, vooral in België, zijn genoegzaam bekend : de quasi-marktwerking van het onderwijs, de vroegtijdige selectie, de omkadering, pedagogische factoren … Nochtans laten al deze elementen een meer fundamentele vraag in de schaduw: heeft onze maatschappij eigenlijk behoefte aan een democratisch onderwijs? Deze vraagstelling leidt ons naar een nog meer elementaire vraag : waartoe dient de school ?

De evolutie van "evidence-based policy", van geneeskunde tot onderwijs: grondslagen, eerste resultaten, eerste spanningsvelden In de Angelsaksische landen is “evidence-based policy”, empirisch onderbouwd beleid, al...

In het schooljaar 2008-2009 bedroeg de achterstand in het Vlaamse gewone lagere onderwijs 15,6 procent en voor het gewone secundaire onderwijs 29,4 procent. Er zijn...

“Ik begeleid geregeld groepen uit Vlaanderen op een reis naar Wallonië en ik laat ze graag de Bois-du-Luc zien. Te veel bezoekers weten niet meer of willen niet weten dat heel jonge kinderen in de mijn hebben gewerkt en dat onze welstand, onze sociale wetgeving en onze sociale zekerheid vrij jonge verworvenheden zijn. Altijd weer blijkt een meerderheid in de groep zich vooral te bekommeren om het lot van de paarden, waarvan zij geloven dat zij nooit het daglicht zagen en zelfs blind werden gemaakt.”

Hij is bekend in de vijf continenten. Hij heeft staatshoofden ontmoet en samengewerkt met Helder Camara. Sommige van zijn sociologische studies werden als werkdocumenten gebruikt op het Tweede Vaticaans Concilie. Toch ontvangt François Houtart mij in alle eenvoud en met veel warmte in de lokalen van het Centre Tricontinental te Louvain la Neuve. François Houtart had een parochiepriester kunnen worden. Maar na afloop van zijn seminarie, kwam hij in contact met de JOC (Jeunesse Ouvrière Chrétienne, Franstalige tegenhanger van de KAJ, Katholieke Arbeidersjeugd). Dat drukte een stempel op zijn engagement voor het Zuiden. Dit engagement bracht hem ertoe sociologie te gaan studeren. In Chicago specialiseerde hij zich in de godsdienstsociologie. Zowel door zijn engagement als door zijn onderzoeken reist hij veel, zelfs nu hij al 82 is. Voor dit interview profiteerden we van een adempauze van drie dagen tussen zijn terugkeer uit Congo en zijn vertrek voor zes weken naar Latijns-Amerika! Kortom, een ontmoeting met een “personaliteit”. In alle betekenissen van het woord.