Thema's

PISA is een grootschalig internationaal vergelijkend onderzoek naar de schoolse vaardigheden van 15-jarigen op het vlak van wiskunde, wetenschappen en lezen. Het onderzoek vindt om de drie jaar plaats (2000, 2003, 2006, 2009 …) en wordt georganiseerd door de OESO. Eind 2010 werden de resultaten van PISA 2009 vrij gegeven. Op basis van deze resultaten – die voor iedereen beschikbaar zijn op internet – maakten de professoren Dirk Jacobs en Andrea Rea van het onderzoeksinstituut GERME (ULB) een interessante studie onder de titel “Verspild talent”. Men kan dit document van 95 bladzijden downloaden of gratis bestellen bij de Koning Boudewijnstichting www.kbs-frb.be Hieronder publiceren we een ingekorte en lichtjes bewerkte versie van het eerste hoofdstuk van deze studie dat een overzicht geeft van de algemene resultaten van België in PISA 2009. Aangezien het meest frappante kenmerk voor België – zowel voor het Vlaams als het Franstalig onderwijs – erin bestaat dat hier de kloof tussen zwakke en sterke leerlingen tot de grootste behoort van alle industrielanden en dat het verband tussen schoolse resultaten en de socioeconomische achtergrond van de leerling nergens zo uitgesproken is, is het interessant te onderzoeken welke kenmerken het Vlaams en het Franstalig onderwijs gemeen hebben die hen tot de kampioenen van de sociale ongelijkheid op school maken.

In Chili protesteren de studenten al maandenlang. Met honderdduizenden trekken ze de straat op, bezetten universiteiten. Ze vechten voor een gezamenlijk doel: voor een betere opleiding, voor een beter Chili.

Hugo Van Droogenbroeck was mede-oprichter (in 1995) en voorzitter van Ovds (tot 2009). De laatste 20 jaar van zijn schoolloopbaan was hij lector in de lerarenopleiding van de Hogeschool Antwerpen (Artesis). Sinds zijn pensioen werkt hij als vrijwilliger in projecten van lerarenopleidingen en volksontwikkeling in Bangladesh en in Congo. Samen met zijn vrouw Lut werkt hij in de volkswijken van Kinshasa voor de ngo L’étoile du Sud. Hieronder vind je een relaas van zijn eerste weken, half september 2011.

Op zaterdag 3 september werd voor de tweede maal de “Brussels Summer University” georganiseerd, een initiatief van Aula Magna. Deze vzw brengt universiteits- en verenigingsverantwoordelijken, socio-economische leiders en topmensen uit de cultuurwereld samen op ontmoetingen en seminaries met als doel “innovatieve ideeën op te doen over de toekomst van Brussel”. Huisvesting, werkgelegenheid en onderwijs zijn cruciale uitdagingen voor het Brussel van morgen. Door de demografische boom in de hoofdstad moeten er snel extra woningen, extra banen en extra plaatsen in scholen bijkomen. Deze thema's werden in drie parallelle sessies besproken. Ovds behoorde voor de tweede maal op rij tot de panelgenodigden om onze analyse en voorstellen voor het Brussels Onderwijs toe te lichten.

In het Nederlandstalig onderwijs in Brussel spreekt minder dan een op de tien kleuters Nederlands met beide ouders. Het lager onderwijs scoort iets beter...

Volgens sommige commentatoren blijft er, na een jaar steriele onderhandelingen, nog maar één oplossing over om tot een Belgisch compromis te komen: beroep doen op een buitenlandse bemiddelaar. Als Luxemburger wil ik hier dan ook mijn bescheiden diensten aanbieden.

De regering van het Brussels Gewest heeft begin juli 2011 beslist 9 miljoen euro te besteden aan het (Nederlandstalig en Franstalig) onderwijs in Brussel. De aanleiding voor deze maatregel is de nijpende nood aan capaciteitsuitbreiding want er zijn in Brussel op korte termijn tientallen nieuwe scholen nodig. De Vlaamse regering vecht deze beslissing van de Brusselse gewestregering aan omdat onderwijs in België geen bevoegdheid is van de Gewesten maar van de Gemeenschappen. De Vlaamse minister-president stapt zelfs naar het Grondwettelijk Hof om deze beslissing ongedaan te maken.

“Cuba is misschien wel het enige land ter wereld waar de scholingsgraad van de lokale bevolking gemiddeld hoger is dan die van de toerist, terwijl die toerist wel een veel hogere koopkracht heeft…” Knal! Ik was onmiddellijk geïntrigeerd door deze –eerste, maar zeker niet laatste- uitspraak van Marc, onze reisleider. Drie zaterdagen lang worden 24 enthousiaste, nieuwsgierige reisgenoten (op twee na allemaal mensen die iets met onderwijs of vorming te maken hebben) voorbereid op deze veertiendaagse studiereis doorheen Cuba: een vleugje Cubaanse geografie, de geschiedenis, het politieke systeem, de economische situatie, praktische afspraken, het reisprogramma dat werd ontwikkeld door ICS (Initiativa Cuba Socialista). Een koffer aan informatie. Klaar om te vertrekken.

Het is een merkwaardig gegeven, over een van de belangrijkste zaken in onze samenleving, de economie, zijn we het minst op de hoogte. In de scholen wordt er nauwelijks over gesproken en de handboeken zijn meestal bedoeld voor vaklui, en voor het grote publiek zijn ze praktisch onleesbaar. Om daaraan tegemoet te komen schreef Wim Dierckxsens twee markante boekjes. Een gesprek met de auteur.

Op donderdag 26 mei 2011 organiseerde het Algemeen Onderwijsbeleid van de stad Antwerpen een volgende stap in het project ‘Samen tot aan de meet’. Een dag met lezingen, workshops en discussiegroepen om de leerkrachten en scholen te inspireren bij het zoeken van alternatieven voor het zittenblijven op jonge leeftijd.