Onderwijssysteem

  Op 23 april trok een luidruchtige stoet van vele duizenden mensen uit het onderwijs door Brussel. Wat aanvankelijk een ‘concentratie’ van 1000 à 2000...

Deze Palestijnse slogan jaagt de zionisten en hun verdedigers de gordijnen in. Het zou betekenen dat alle joden zouden moeten vertrekken. Onzin vindt Lucas...

Donderdag 8 februari trokken we met een aantal militanten van ACOD Onderwijs uit Oost-Vlaanderen naar Antwerpen voor een debat over het rapport van de...

De educatieve systemen van de noordelijke landen hebben lange tijd, en terecht, tot voorbeeld gediend op het vlak van sociale gelijkheid. In de eerste...

Sinds een vijftiental jaar streven de geïndustrialiseerde landen ernaar de opdrachten, de structuren en de programma's van hun onderwijssystemen op één lijn te krijgen. De kennisinhouden, die de dragers zijn van gemeenschappelijke cultuur en toelaten de wereld te begrijpen, moeten stapvoets wijken voor vaardigheden die moeten instaan voor de “inzetbaarheid” en de aanpassingsmogelijkheid van de toekomstige werknemers of verbruikers. De gecentraliseerde opvoedingssystemen, die gezorgd hadden voor de massificatie van de jaren '50 tot '70, worden gaandeweg opgegeven ten gunste van netwerken van autonome instellingen, die van elkaar verschillen en mekaar intens beconcurreren. In het hoger onderwijs of het beroepsonderwijs worden nationale diploma's verdrongen door getuigschriften van modulaire vaardigheden die internationaal gelden en soms afgeleverd worden door privé-firma's. Parallel hiermee en onder impuls van het “e-learning” ontwikkelt zich de “Education business”. Een rapport van de OESO uit 1998 besloot onomwonden : “de mondialisering - economisch, politiek en cultureel - brengt met zich mee dat het instituut “School”, lokaal ingeplant et verankerd in een bepaalde cultuur en samen met haar de “leerkracht” als achterhaald afgeschreven worden” (OESO 1998). Maar wat zijn de gevolgen voor de lerenden?

Het leek wel op een voorbeschouwing bij een voetbaltopper, toen Het Laatste Nieuws zelfverklaard onderwijsexpert en cognitief psycholoog, Wouter Duyck (UGent), daags voor de publicatie...

In filmzalen Zed (Leuven en Hasselt), Sphinx (Gent), Lumière (Antwerpen en Brugge), Palace (Brussel), Buda (Kortrijk) kun je de film “Herr Bachmannn und seine...

In een artikel van 2 november 2023 vraagt Le Soir zich af "waar de miljoenen voor de gedifferentieerde omkadering naartoe gaan". Wordt het...

We stellen hier een analyse voor van de factoren die (al dan niet) het grote verschil in prestaties kunnen verklaren dat reeds enkele jaren in de PISA-tests wordt waargenomen als men de leerlingen van de Vlaamse en de Franse Gemeenschap van België vergelijkt. We tonen eerst aan dat de sociale samenstelling of de etnische herkomst van de leerlingen slechts zeer gedeeltelijk deze kloof verklaren. Vervolgens analyseren we de verschillen qua selectie (oriëntering, overzitten). We zullen het kort hebben over de inzet van de leerlingen bij het afleggen van de tests. Tenslotte onderstrepen we de doorslaggevende rol van de verschillen bij de eindtermen en de leerplannen en tussen de budgettaire middelen en de omkadering in beide gemeenschappen

Een première voor België: een eisenplatform voor het onderwijs, getekend door 4 ouderverenigingen, van het officieel en het katholiek onderwijs, uit Vlaanderen en uit...