Basisteksten

A. Wat zegt ons programma? 6. Een brede school Als we de kinderen uit de volkse milieus willen verzoenen met de school, moet de school een...

A. Wat zegt ons programma? 5. Door voldoende omkadering zorgen dat geen leerlingen afhaken De sleutelidee is dat een (klas)groep leerlingen samen vooruit gaat, in het...

A. Wat zegt ons programma? 4. Fusie van de netten De sociale mix en het rationele gebruik van de infrastructuur zijn niet mogelijk zonder een fusie...

A. Wat zegt ons programma? 3. De leerlingen toewijzen aan een school Elke leerling krijgt vanaf het eerste leerjaar een school toegewezen voor de duur van...

A. Wat zegt ons programma? 2. Algemene en polytechnische vorming voor iedereen We willen dat iedereen de basiskennis en -vaardigheden verwerft (wiskunde, leesvaardigheid, vreemde talen). Met...

A. Wat zegt ons programma? 1. Een gemeenschappelijke basisschool van 6 tot 15 jaar Het kleuteronderwijs is afzonderlijk en verplicht vanaf 3 jaar en heeft klare...

A. Wat zegt ons programma? Voorwoord De Oproep voor een democratische school (OVDS) laat sinds meer dan 10 jaar een kritische stem klinken over het onderwijsbeleid....

In oktober 2006 stelde de Oproep voor een democratische school (Ovds) haar 10-puntenprogramma voor. In december 2006 publiceerden we een speciaal nummer van "De democratische school" met veel gestelde vragen en antwoorden rond dit programma. De inhoud van deze FAQ (frequently asked questions) vind je nu ook op onze website. Hieronder kan je per onderdeel (één van de 10 punten en de inleiding) telkens eerst de tekst van het 10-puntenprogramma en daarna de bijhorende vragen en antwoorden lezen.

Deze discussietekst werd als basis gebruikt voor een denkdag van Ovds in juni 2004. Het is geen officieel standpunt van Ovds. Dit "programma voor het leerplichtonderwijs" is een bijlage bij De school veranderen om de wereld te veranderen. Voor een goed begrip leest men beide teksten best samen.

Deze discussietekst - geen officieel standpunt van de OVDS - kwam tot stand na de publicatie van de studie "De Belgische schoolmislukking" in juni 2003. Sommigen verweten ons toen dat we enkel feiten vaststelden maar geen echt alternatief aanbrachten. Deze kritiek is slechts gedeeltelijk juist. Onze studie beperkte zich niet tot de vaststelling - op basis van de grote internationale onderzoeken zoals PISA - dat de kloof tussen de resultaten, en vooral hun sociale determinatie, bij ons groter is dan in de meeste andere industrielanden. Maar het is waar dat algemene oriëntaties niet volstaan om een alternatief te formuleren. Te meer omdat de problemen in het onderwijs zich niet beperken tot de kwestie van de sociale ongelijkheid (ook als dit probleem het geheel van de onderwijsproblematiek sterk markeert). Hebben wij niet ook iets te zeggen over de inhoud van het onderwijs? Over de pedagogische praktijken? Over het welbevinden (of slecht bevinden) van leerlingen en leerkrachten? Hieronder volgen enkele pistes.