Onderwijs en immigratie

Het hoofddoekenverbod in het Koninklijk Atheneum Antwerpen is niet moedig te noemen, maar de autochtone oudergemeenschap van Antwerpen en de omliggende scholen die dit verbod al jaren als concurrentiewapen gebruiken, zijn evenzeer te blameren, vindt Ides Nicaise.

In deze werkgroep C van de studiedag rond het boek "De school van de ongelijkheid" waren er vier inleiders: Mohamed Chakkar, voorzitter Federatie Marokkaanse Verenigingen, Karin Heremans, directrice KA Antwerpen (Rooseveldtplaats), Piet Van de Craen, prof. VUB, specialist meertalig onderwijs (CLIL) en Hilde De Smedt, Foyer Brussel Het werden vier boeiende conferenties. De tijd voor discussie was beperkt.

Vijf jaar geleden reeds, in januari 2003, schreef Lucas Catherine, auteur van meerdere boeken rond het Midden-Oosten, Palestina, Arabieren, islam, kolonisatie ... , onderstaand stuk over de historische achtergronden van de hoofddoek en de diversiteit van motieven om de hoofddoek vandaag in België te dragen.

In het debat over een eventueel hoofddoekverbod voor Gentse stadsambtenaren hebben we reeds vele waardevolle argumenten gehoord. Soms werden ze gebracht met nobele motieven, maar vaak ook met minder nobele motieven.[...]

Naar aanleiding van het debat in de Gentse gemeenteraad over het mogelijk verbod op het dragen van de hoofddoek in bepaalde gemeentelijke diensten, schreef professor Rik Pinxten (UGent), voorzitter van het Humanistisch Verbond, volgende bedenkingen.