De inspanningen van het onderwijsbeleid om concentratiescholen weg te werken, hebben niets opgeleverd, het Gok-beleid werkt niet. Dat zeggen althans Mieke Van Hecke van het katholieke onderwijs en Raymonda Verdyck van het GO!. Volgens Van Hecke dienen we ons dan ook de vraag te stellen of vechten tegen concentratiescholen überhaupt nog wel zin heeft.
Met het platform Solidaire Scholen zijn we van mening dat we zoveel mogelijk moeten blijven streven naar heterogene scholen. Niet zozeer omdat concentratiescholen met een hoog percentage kinderen van allochtone afkomst – de zogenoemde “zwarte scholen” – slechter onderwijs aanbieden. Integendeel. De eerste onderzoeksresultaten van o.a. Orhan Agirdag (UGent) en Jan Van Damme (KuLeuven) tonen aan dat evenveel kinderen in die zogenoemde “zwarte scholen” een zelfde vooruitgang kunnen boeken als kinderen in heterogene scholen en “witte” concentratiescholen. Bovendien is een school waarin verschillende lagen van onze bevolking vertegenwoordigd zijn niet in se een goede school. Veel hangt ook af van het schoolbeleid.
Scholen als spiegel
Het platform Solidaire Scholen roept beleidsmakers, ouders en scholen wel op om te blijven streven naar die zogenoemde “sociale mix” zodat kinderen kunnen opgroeien in scholen die een spiegel vormen van onze maatschappij. We volgen Vlaams Minster voor Onderwijs Pascal Smet in zijn idee dat wie gescheiden opgroeit, ook later gescheiden zal leven (DeMorgen.be, 8 februari 2011). Bovendien draait het niet zozeer om de etnische afkomst van een kind of een kind al dan niet goed scoort. De grote kloof tussen onze sterkste en zwakste presteerders blijkt vooral verband te houden met de sociaaleconomische achtergrond van kinderen. “En het is net voor hen dat het wel goed is dat er meer kansrijke kinderen in de klas zitten,” aldus Orhan Agirdag (Knack, 1 februari 2011). Autochtone kansrijke kinderen ondervinden hiervan volgens deze onderwijssocioloog geen enkele schade!
Vertrekken vanuit de leefwereld
Dat niet in alle scholen heterogeniteit bereikt kan worden en haalbaar is, wil nog niet zeggen dat het volledige GOK-decreet gefaald heeft. Maar al te vaak wordt het GOK-beleid verengd tot een spreidingsbeleid. Het realiseren van een “sociale mix” is echter maar één van de doelstellingen van het GOK-decreet.
Een andere, veel belangrijkere doelstelling, van het decreet is dat alle leerlingen gelijke leerkansen krijgen. En daar merkt het platform Solidaire Scholen enkele hiaten op in klassen en scholen. Gelijke onderwijskansen krijgen wil ook zeggen dat elk kind zichzelf en zijn leefwereld in de school- en klaspraktijk gerepresenteerd ziet, dat het solidariteit ervaart tegenover zijn eigen identiteit, dat het alle mogelijkheden krijgt zichzelf te ontplooien in zijn school. Of je kansarm bent of niet, van allochtone of autochtone afkomst bent, pas wanneer je je als kind echt goed voelt in de school, zal je alle mogelijke leerkansen kunnen grijpen. Het GOK-decreet heeft hiertoe negen jaar geleden een eerste ruime aanzet gegeven. Nu is het aan alle actoren in het onderwijsveld om hiervan écht werk te maken.
Het Platform Solidaire scholen (9 februari 2011)
In het Platform Solidaire Scholen steken tal van organisaties uit diverse hoeken (integratiesector, ontwikkelingseducatie, onderwijs, …) de handen bij elkaar. Deze tekst werd ondertekend door: Bevrijde Wereld vzw, De 8, Steunpunt Diversiteit en Leren, KAHO St-Lieven Campus Waas – Opleiding Bachelor Lager Onderwijs, School zonder Racisme en Ovds.
Meer lezen: www.bevrijdewereld.be bij ‘projecten’
Meer info en contact:
[sophie.van.den.eynde@bevrijdewereld.be
->mailto: sophie.van.den.eynde#bevrijdewereld.be]
of 03/777.20.15
