Beste vrienden,
Het hoger onderwijs en onderzoek in Vlaanderen staat er niet goed voor. De gevolgen van tientallen jaren onderfinanciering laten zich stilaan voelen op het terrein. Hoger onderwijs, ooit één van onze grote troeven, is stilaan een slagveld geworden. Verarming en concurrentie kunnen niet hand in hand gaan met kwaliteit.
Wij staan hier vandaag op dit mooie plein omdat wij kwaliteit in onderwijs en onderzoek wél hoog in het vaandel voeren. We werken in de sector of we studeren erin, kom ons dus niet vertellen dat we niet weten waarover het gaat.
Sommigen zeggen ons dat het te vroeg is om nu al op straat te komen. Dat u hier bent, is bewijs van het tegendeel. U hebt met ons geoordeeld dat de maat vol is. U vindt samen met ons dat we al genoeg bespaard hebben in het hoger onderwijs en onderzoek. U vindt samen met ons dat er iets moet gedaan worden aan de kunstmatige onderindexering van de subsidies. U vindt samen met ons dat de beloofde tien procent budgetverhoging er nu moet komen. U vindt samen met ons dat de opgeklopte concurrentiestrijd tussen en binnen de instellingen moet stoppen. Net in tijden van crisis mag men het hoger onderwijs niet aan zijn lot overlaten, maar moet men er extra in investeren, om brains te hebben als de economie weer beter draait.
Sommigen zeggen ons ook dat we onze eisen formuleren ten koste van de andere onderwijsniveaus. Laat ik heel duidelijk zijn: wij zijn solidair met het kleuter, lager, middelbaar en volwassenenonderwijs, waar de noden ook bijzonder hoog zijn. Wij willen een verhoging van het budget voor alle onderwijsniveaus, namelijk terug naar zeven procent van het bruto binnenlands product. Wat wij vragen voor het hoger onderwijs is beloofd en gebudgetteerd. De overheid schermt nu met de crisis om die belofte uit te stellen. Onze vrees is dat van uitstel ook afstel komt.
Sommigen zeggen ons verder dat er geen geld is. Wel, geld voor hoger onderwijs zal er nooit zijn als we het niet offensief vragen. Bovendien, als ik zie dat om de winsten van de banken te redden er op zeer korte tijd miljarden werden gevonden, als ik zie hoe fiscale fraude nauwelijks wordt bestreden, als ik zie dat de notionele interestaftrek een ware fiskale aderlating is voor de overheid, als ik zie dat door invoering van de miljonairstaks – peanuts voor de allerrijkste Belgen – de overheid miljoenen euro’s aan inkomsten zou hebben, dan begrijp ik niet dat er voor het hoger onderwijs geen geld zou zijn.
Daarnet sprak ik over een slagveld, wel, de eerste slachtoffers zullen niet ver van hier vallen. Bij de Katholieke Hogeschool Leuven staan intussen maar liefst 25 banen op de tocht. Een gevolg van de opgelegde besparingen. We roepen de directie op om er alles aan te doen om de jobs alsnog te redden. Waarom niet in deze moeilijke tijden de opgebouwde reserves aanspreken? Daar dienen die toch voor? Als de middelen schaars zijn, moeten ze efficiënt worden ingezet.
Beste vrienden, wij kunnen niet langer zwijgen, want zwijgen is toestemmen. We staan hier vandaag samen, hogescholen en universiteiten van overal in Vlaanderen, werknemers, administratief technisch personeel, docenten, professoren en studenten om de overheid duidelijk te maken dat hoger onderwijs en onderzoek zeer belangrijk zijn. Binnenkort starten de onderhandelingen over de begrotingscontrole van de Vlaamse regering. Laten we met deze betoging onze ministers van onderwijs en wetenschapsbeleid ondersteunen zodat ze de broodnodige middelen voor onze sector veiligstellen.
Ik wens u een goede betoging en tot ziens!
Luc De Lentacker
(secretaris LBC KULeuven)
