In deze werkgroep C van de studiedag rond het boek “De school van de ongelijkheid” waren er vier inleiders:
- Mohamed Chakkar, voorzitter Federatie Marokkaanse Verenigingen,
- Karin Heremans, directrice KA Antwerpen (Rooseveldtplaats),
- Piet Van de Craen, prof. VUB, specialist meertalig onderwijs (CLIL)
- en Hilde De Smedt, Foyer Brussel
Het werden vier boeiende conferenties. De tijd voor discussie was beperkt.
Mohamed Chakkar
Racisme is een gevoelig thema in Vlaanderen. Er bestaat racisme in Vlaanderen en in heel Europa. Daar is voldoende literatuur en onderzoek over. Er is een verruwing en verrechtsing, los van extreem-rechts of Vlaams Belang. Het is een cultuurracisme, gericht op herkomst, op moslims. Het anti-islamisme is even sterk als het antisemitisme. In het onderwijs, een deel van onze samenleving, is er dikwijls een verbod op hoofddoeken. Dat is cultuurracisme.
Op school mag je je eigen taal niet spreken. De schooltaal is het Nederlands. Daar kan je extreem in zijn. Jouw taal is minder waard en wordt met een neerbuigende houding bekeken.
De Nederlandse taal is de beschaving, de standaard. Toch zijn alle andere talen ook belangrijk om te leren. In Antwerpen stemt 33 % extreem-rechts, dat is een racistische stem, een stem tegen de Marokkanen.
Er is een verkilling in de samenleving.Scholen die afspreken om kinderen die niet van EU-afkomst zijn te weren, handelen racistisch. Allochtone leerlingen vragen veel aandacht en werk van de leerkrachten. Tegen racisme kan je je heel moeilijk verdedigen. Guy Verhofstadt heeft een tijd geleden opgeroepen om lessenpaketten te ontwerpen tegen antisemitisme, maar hetzelfde is nodig tegen antiracisme. Racisme kent geen kleur. Ik ben vroeger nog veel gaan spreken voor ‘School zonder Racisme’.
Men zegt soms : Marokkaanse ouders kunnen ook racistisch zijn. Zo’n kritiek is beledigend. Die mensen voelen zich vooral schuldig. Welke opvoeding moeten ze hun kinderen geven ? Het is moeilijk om kritiek te geven op de opvoeding van Marokkaanse ouders. Ze krijgen dikwijls de kritiek dat ze ‘afwezig’ zijn, op oudercontact met de school. Maar die school is hun vreemd, het is de school van de Vlamingen. Het is niet hun school. Racisme versterkt die vervreemding. Concentratiescholen zijn bewust gecreëerd voor de Marokkanen. Ouders zijn wanhopig op zoek naar een goede school voor hun kinderen.
De Islam, de nieuwe godsdienst. Vlaanderen is vrijzinnig geworden – onze waarden komen uit de Verlichting – , en nu komt die nieuwe religie hier onze waarden bedreigen !
Maar hoe kan een zwakke minderheidsgroep voor de Vlamingen een bedreiging vormen Zie een opiniestuk van Geert van Istendael waar men spreekt over een ‘vijfde kolonne’, een ‘paard van Troje’. Dat is ongelooflijk kwetsend…In Antwerpen roept men om ‘minder moskeeën’. Er zijn er vandaag 36, naast 50 synagogen en 150 zwarte kerken !
In heel Europa wil men meer grenzen opleggen aan Marokkanen.
Karin Heremans
Karin Heremans De directrice van het KA op de Rooseveldtplaats in Antwerpen bracht een aanstekelijk verhaal over de wonderbaarlijke vermenigvuldiging van de middelen. Met slechts 27 uren extra (12 GOK-uren en 15 uren vanuit een proeftuin) realiseert de school heel wat.
Er zijn drie pijlers:
a) Samenleven in diversiteit
Het thema “tijd” bv. wordt in diverse culturen anders ingevuld. Dat heeft zijn gevolgen voor het spijbelbeleid.
b) Systematisch bestrijden van leerachterstand.
Er is differentiatie in de trajecten. Er worden schakelklassen ingericht tussen de graden.
c) Netwerking
Piet Van de Craen
Piet Van de Craen Hij bracht een pleidooi voor meertalig ondewijs. Taalonderricht en inhoudsonderricht worden met elkaar verbonden. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat tweetalig onderwijs goed is op alle domeinen:
- voor het leren van de moedertaal
- voor het leren van nieuwe talen
- op cognitief vlak
- voor het welbevinden van de leerling
- voor de arbeidskansen van de leerling
Hilde De Smedt
Hilde De Smedt In het Brussels integratiecentrum “Foyer” heeft men 25 jaar ervaring met bicultureel onderwijs. In het lager onderwijs wordt een deel van de lessen in het Nederlands en een deel in de thuistaal van de leerling gegeven (Spaans, Italiaans, Turks). De ervaring is dat dit goed werkt voor allerlei groepen. Maar het OETC (onderwijs in eigen taal en cultuur) is om allerlei redenen vandaag moeilijker te “verkopen” dan vroeger.
Voor de conferenties van Karin Heremans, Piet Van de Craen en Hilde De Smedt verwijzen we graag naar hun heldere en uitgebreide powerpointpresentaties.
Zie ook:
ITTO: inhoud- en taakgericht taalonderwijs
[Drie workshops (tijdens de 6 uren voor de democratische school) rond talen
->808]
