Een klassement opmaken van de universiteiten, of van om het even welke onderwijsinstelling, leek ons nooit een goede zaak want voortspruitend uit de concurrentie- en marktlogica, die haaks staan op ons project van “een kwaliteitsschool voor iedereen”.
Zulk een rangschikking houdt immers geen rekening met de verschillen in onderwijspolitiek of met de middelen die al naargelang het land en de regio’s aangewend worden.
Zij heeft ook verregaande, nefaste gevolgen zoals het oprichten of afbouwen van richtingen al naargelang de mode, verhoging van inschrijvingsgelden in de hoger gerangschikte instellingen, sociale segregatie, opbod van wetenschappers tussen de verschillende universiteiten tegen astronomische bedragen van miljoenen dollars, concentratie van de middelen in de rijkere instellingen terwijl men in de armere instellingen moet afhaken, enz.
Philippe Vincke, rector van de ULB, stelde in zijn toespraak bij de opening van het academisch jaar het bedrieglijk karakter van deze sterk gemanipuleerde klassementen aan de kaak. Volgens deze wiskundige zijn de criteria die worden gehanteerd door de twee referentiemodellen, de “Shangai” en de “Times Higher Education Supplement”, allesbehalve betrouwbaar. De aangewende methodologie is niet altijd even doorzichtig of te verifiëren. Talrijke disciplines worden niet in rekening gebracht. Soms wordt het aantal ingeschreven studenten als een kwaliteitscriterium gehanteerd ! Ook het aantal teksten die elke universiteit publiceert, wordt ingebracht, terwijl deze zowel individueel als in groep kunnen ondertekend worden. Conclusie: niet te veel belang aan hechten!
Philippe Schmetz
Bron: Le Soir, 22 september 2007
