In een interview in “De Tijd” (1 september 2007) met Mieke Van Hecke, directeur-generaal van het katholiek onderwijs en met Urbain Lavigne, afgevaardigd bestuurder van het Gemeenschapsonderwijs (GO!) gaat het o.a. over kennis en vaardigheden.
Journalist van “De Tijd”: ‘Methodescholen zetten zich af tegen het klassieke ‘papegaaienwerk’ omdat creatief denken vandaag nuttiger zou zijn dan pure kennisoverdracht. Tegelijk klaagt men in academische kringen dat de kwaliteit van ons onderwijs schrikwekkend achteruitgaat, omdat de leerlingen niet meer over genoeg basiskennis beschikken’.
Van Hecke: ‘Het is een fabel dat we moeten kiezen tussen kennis of vaardigheden. Het is én-én. Wel vind ik dat er vanuit pedagogische hoek lang te veel aandacht was voor het welzijn van leerlingen. Op zich is dat niet slecht, maar misschien zijn we te ver meegegaan in het inspelen op de wensen van kinderen. Er wordt hen steeds minder opgelegd. ‘We gaan hen niet meer alles inlepelen, maar vertrekken vanuit hun leefwereld en laten ze zo tot kennis komen’, is de redenering. De vraag is alleen, als je niet spontaan tot die kennis komt, moet je je daar dan bij neerleggen? Of mag je eisen dat die kennis er hoe dan ook is?’
Lavigne: ‘Ik zou toch niet te snel zeggen dat leerlingen niets meer kennen. Kennis is wel veel toegankelijker geworden dan vroeger en daar moeten jonge mensen beter mee leren omgaan. Ik stel me wel de vraag of het belangrijker is dat ze weten waar het gat in de ozonlaag zit, of dat ze dat binnen de kortste keren kunnen opzoeken?’
Van Hecke: ‘Maar je moet wel weten wat de consequenties zijn van dat gat in de ozonlaag. Dat is wel kennis. En soms moet je die gewoon bijbrengen. Als het effectief klopt dat een op de drie jongeren niet meer weet dat de aarde rond de zon draait, stel ik mij toch vragen.’
(Bron: De Tijd, 1 september 2007)
