CSC-Enseignement, de onderwijsvakbond van het Franstalig ACV, stemde de volgende solidariteitsmotie met de arbeiders van Volkswagen.
“Toen de leraars in 1996 in staking waren, kregen zij de steun van de arbeiders van VW-Vorst. CSC-Enseignement wil nu op zijn beurt zijn symphatie betuigen voor de zaak van de arbeiders van VW. Wij steunen bij voorbaat elke vorm van actie die zij nodig achten voor de verdediging van hun juiste zaak. Behalve de noodzakelijke interprofessionele solidariteit voelen wij ons op dubbele wijze nauw betrokken.
De arbeiders van VW hebben kinderen. Onze gedachten gaan naar hen: hun schoolloopbaan dreigt verstoord te worden door het simpele feit in een gezin te leven waar angst, stress en droefheid in de plaats van sereniteit komen.
Anderzijds stellen we ons ook vragen bij de zo geprezen opvoeding tot “burgerzin”. Wij worden verondersteld aan de jongeren de mechanismen van “onze democratische maatschappij” uit te leggen. Maar wat moeten wij zeggen over een maatschappij waar een handvol grote aandeelhouders beslist over het lot van duizenden gezinnen? Een maatschappij waar de verkozenen publiek verklaren dat ze machteloos staan tegenover de multinationals. Waar de aandelen van een onderneming omhoog schieten zodra massale afdankingen worden bekend gemaakt. Moeten wij van zo’n maatschappij de lof zingen? Als leerkrachten en syndicalisten lijkt het ons eerder dat we er de mechanismen van enkel kunnen kritikeren”.
