“Een mama valt bijna iedere dag de klas binnen met de boterhammen voor haar dochtertje. De onderwijzeres is geërgerd. De spanning tussen de twee vrouwen loopt op, wat niet bevorderlijk is voor het kleine meisje dat zijn eerste stappen in het kleuteronderwijs zet. Nochtans is de moeder vol goede wil en ze wil goed doen. De lerares ook.” Le Cerisis – UCL heeft een boekje gepubliceerd over de soms moeilijke verhoudingen tussen de ouders uit volkse milieus en de leerkrachten van hun kinderen (http://cerisis.opes.ucl.ac.be). De ingezamelde getuigenissen brengen een uitleg voor de bestaande confrontaties en conflicten: Het onbegrip stapelt zich wederzijds op want de leerkrachten en de kansarme ouders hebben een totaal verschillende en ongelijke sociale positie. Hoe daaruit geraken? Men kan rekenen op de inspanningen van de school voor een betere communicatie, men kan de vorming van de leerkrachten in die zin verbeteren, men kan een permanente vorming bij de ouders overwegen. Maar in feite moet men, en dat is veel radicaler, de ware oorzaken voor dat probleem aanpakken. Dat men ervoor zorgt dat geen enkele familie nog in onzekerheid of in armoede moet leven. Dat een betere verdeling van de rijkdom ervoor zorgt dat de kloof tussen de sociale klassen verkleint. En de school kan daartoe bijdragen.
(Le Ligueur, 30 april en 28 mei 2003)
