Tijdens het Wereldforum voor Educatie in Dakar, georganiseerd in 2000, stelde men zich als doel om in 2015 aan iedereen een opleiding te geven (EPT : éducation pour tous). Het jaarlijks rapport van de EPT, voorgesteld in Londen in november 2002, is echter pessimistisch: 70 landen blijken niet in staat om het vooropgestelde doel te bereiken. Volgens de Engelse expert Colclough zou “ongeveer een derde van de wereldbevolking leven in landen waar het bereiken van de doelstelling een droom blijft”. Volgens het rapport blijkt dat voor 28 landen, die 26% van de wereldbevolking vertegenwoordigen, het risico erg groot is dat ze geen enkele van de volgende drie doelstellingen zullen bereiken: basisonderwijs voor iedereen, gelijkheid tussen de geslachten en het analfabetisme tot de helft terugbrengen. Twee derde van die landen bevinden zich in Afrika maar ook India en Pakistan behoren daartoe. Voor 43 andere landen (35,6% van de bevolking) zal minstens een van die doelstellingen niet bereikt worden. Het tekort aan leerkrachten wordt door het rapport ook aangehaald als een hindernis voor de realisatie van deze doelstelling: er zouden tussen 15 en 35 miljoen leerkrachten ontbreken om de EPT te bereiken. Het rapport stelt ook nog dat men in Dakar de kostprijs van EPT heeft onderschat. Vooral omdat men de meerkost, veroorzaakt door conflicten, niet in overweging heeft genomen. De prijs voor basisonderwijs voor allen en voor gelijkheid van de geslachten wordt op 5,6 miljard dollar geschat. Enorm? Minder dan wat de VS in zes maanden uitgeven in Afghanistan.
(Alter Educ, 14 november 2002)
