Voor de eerste schooldag had de RTBF-radio dit jaar behalve onderwijsminister Marie-Dominique Simonet ook Nico Hirtt uitgenodigd voor “Matin Première”. De lezers van “De democratische school” kennen Nico Hirtt als auteur van menig dossier en van meerdere boeken over onderwijs. Hij schrijft ook regelmatig vrije tribunes in de (Franstalige) pers. Zo kwam hij de jongste tijd meermaals tussen in de polemieken rond het inschrijvingsbeleid in het Franstalig onderwijs
Ondervraagd door Bertrand Henne stelde Nico dat internationale onderzoeken als Pisa aantonen dat het Belgisch schoolsysteem, het Franstalig onderwijs in het bijzonder, gekenmerkt wordt door een hoge graad van ongelijkheid. Het slagen op school is sterk verbonden met de sociale afkomst. Niet alleen de kloof tussen zwak en sterk presterende leerlingen maar ook die tussen de scholen is in ons land zeer groot. Wij hebben een dubbele segregatie tussen de scholen. Een sociale segregatie: tussen de scholen van de rijken en van de armen. Een academische segregatie: tussen scholen met een hoog en een laag niveau in cognitieve prestaties.
Nico Hirtt sprak uitgebreid over het inschrijvingsbeleid. “Het feit dat ouders voor hun kind geen plaats vinden in een gemakkelijk toegankelijke kwaliteitschool, betekent fundamenteel de ontkenning van het recht op onderwijs. Het inschrijvingsdecreet op zich is wel niet de oorzaak van dit probleem. Ook vóór dit decreet waren er ouders die geen plaats in de school van hun keuze vonden. Alleen werd daar vroeger minder ruchtbaarheid aan gegeven. Het decreet heeft op zijn minst de verdienste gehad een taboe te doorbreken. Vroeger was het in ons land verboden om het inschrijvingsbeleid in vraag te stellen. De vrijheid van onderwijs aan de aanbodzijde en de vrije schoolkeuze waren absoluut en verdroegen geen enkele regulering.
Na drie decreten en vooral met dit laatste decreet dat redelijk lijkt te functioneren is dit taboe doorbroken.
Ik denk wel niet dat dit decreet voor méér sociale mix heeft gezorgd.
Om sociale mix te bewerkstelligen moet men veel verder gaan. Men moet naar een inschrijvingssysteem gaan waar, zoals in vele landen, o.a. de Scandinavische, het uitgangspunt niet de vrije keuze voor de ouders is maar een voorstel van school aan de ouders. De overheid moet garant staan voor een plaats in een school. De ouders kunnen het voorstel aanvaarden of weigeren. Zij die het aannemen, zijn verlost van de soms lange zoektocht langs allerlei instellingen om een plaats te bemachtigen. Zij hebben de garantie op een kwaliteitsschool in hun buurt. Zij die het voorstel weigeren, zijn vrij om, zoals vandaag, op de scholenmarkt op zoek te gaan naar een andere school”
Om het interview te beluisteren:
http://www.rtbf.be/info/belgique/enseignement/le-systeme-scolaire-belge-anti-democratique-250152